۱۷ ربیع‌الاول ۱۴۳۴؛ سالروز میلاد پیامبر مکرم اسلام صلوات‌الله‌علیه‌وآله بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم تبریک عرض میکنم این عید سعید و بزرگ را به همه‌ى شما حضار محترم، میهمانان عزیزى که از کشورهاى دیگر در اینجا تشریف دارند، و سفراى کشورهاى اسلامى، و همچنین به همه‌ى ملت بزرگ ایران که محبت و پایبندى خود را به ارادت به مقام نبوت در عمل به اثبات رساندند. همچنین تبریک عرض میکنم به همه‌ى امت اسلامى که بر محور نام مبارک پیامبر اسلام احساس اتحاد و یگانگى میکنند. همچنین تبریک عرض میکنیم این عید سعید را به همه‌ى آزادگان عالم؛ که حقیقتاً بشارت میلاد پیغمبر و برکات الهى که بر این میلاد بزرگ مترتب شده است، متعلق به همه‌ى آزادگان عالم است؛ همه‌ى انسانهائى که به دنبال آزادگى و عدالت و دست یافتن به ارزشهاى والاى الهى‌اند. بعضى از اهل معرفت و اهل سلوک معنوى معتقدند که ماه ربیع‌الاول، به معناى حقیقى کلمه، ربیع حیات است، ربیع زندگى است؛ زیرا در این ماه، وجود مقدس پیامبر گرامى و همچنین فرزند بزرگوارش حضرت ابى‌عبداللّه جعفربن‌محمدالصّادق ولادت یافته‌اند و ولادت پیغمبر سرآغاز همه‌ى برکاتى است که خداى متعال براى بشریت مقدر فرموده است. ما که اسلام را وسیله‌ى سعادت بشر و راه نجات انسان میدانیم، این موهبت الهى مترتب بر وجود مبارک پیغمبر است که در این ماه اتفاق افتاد. حقیقتاً باید این میلاد عظیم را مبدأ همه‌ى برکاتى دانست که خداى متعال جامعه‌ى بشرى را، امت اسلامى را، پیروان حقیقت را به آن سرافراز کرده است. صِرف جشن گرفتن کافى نیست؛ در درجه‌ى اول باید پیوند قلبى خودمان با پیغمبر را تقویت کنیم. دنیاى اسلام باید رابطه‌ى معنوى و قلبى و عاطفى خود با نبى مکرم را روزبه‌روز تقویت کند؛ این نقطه‌ى مشترک بین همه‌ى مسلمانان عالم است. آن کسانى که دلشان براى تشکیل امت اسلامى میتپد، باید بر روى این نقطه تکیه کنند: رابطه‌ى معنوى و عاطفى با وجود مقدس پیغمبر. یعنى در درجه‌ى اول و به طور جدى، تصمیم بر تبعیت از آن بزرگوار در همه‌ى امور. در آیات کریمه‌ى قرآن، درباره‌ى اخلاق پیامبر، درباره‌ى رفتار سیاسى پیغمبر، درباره‌ى نوع حاکمیت پیغمبر، درباره‌ى احساس پیامبر مکرم نسبت به مردم – چه نسبت به مسلمانها، چه نسبت به غیر مسلمانها – شرح داده شده است. تربیت صحابه‌ى بزرگوار پیامبر در زمان پیغمبر و رفتار آنها، نشان دهنده‌ى آن جهتى است که در تعلیم و تربیت امت اسلامى، مورد نظر اسلام و مورد نظر پیامبر است. باید اینها را در زندگىِ خودمان پیاده کنیم، باید اینها را عملیاتى کنیم؛ صِرف گفتن کفایت نمیکند. امروز زمینه براى این مسئله آماده است. بیدارى اسلامى یک حقیقتى است که اتفاق افتاده است. بعد از دهها سال متمادى تسلط دشمنان اسلام و دشمنان مسلمین بر جوامع اسلامى، چه به شکل استعمار مستقیم، چه به شکل استعمار جدید و استعمار غیر مستقیم، چه به صورت سلطه‌ى فرهنگى یا سلطه‌ى اقتصادى یا سلطه‌ى سیاسى؛ بعد از سالهاى متمادى که ملتهاى مسلمان فشرده شدند در زیر این فشارهاى عظیم سلطه‌ى غربى و دولتهاى اروپائى و آمریکائى بر کشورهاشان، بتدریج هسته‌ى بیدارى، یقظه‌ى اسلامى رشد کرده، ثبت شده است و دارد خود را نشان میدهد. مردم دنیاى اسلام امروز احساس میکنند که وسیله‌ى عزتشان، وسیله‌ى سربلندى‌شان، وسیله‌ى استقلالشان، اسلام است. به برکت اسلام، همه‌ى آرزوهاى ملىِ یک ملت در دنیاى اسلام میتواند برآورده شود. ملتهاى اسلامى به برکت اسلام میتوانند در مقابل تسلط غرب، در مقابل تکبر دولتهاى غربى، در مقابل سلطه‌ى ظالمانه‌ى دولتهاى غربى، در مقابل استثمار و استکبار دولتهاى غربى بایستند. و غرب مجبور به عقب‌نشینى است؛ امروز شما این تجربه را در دنیاى اسلام مشاهده میکنید. سى و چند سال قبل این مسئله در ایران اتفاق افتاد؛ امروز هم در دنیاى اسلام، در شمال آفریقا، این را مشاهده میکنید. قدمها به سمت پیروزى است. البته مشکلات هست؛ لیکن اگر ما بیدار باشیم، مشکلات نمیتواند جلوى راه ما سد ایجاد کند. قرآن میفرماید: «لن یضرّوکم الّا اذى».(۱) بله، اذیت میکنند، آزار میکنند، مشکل درست میکنند؛ اما اگر ما عازم باشیم، به خدا توکل داشته باشیم، تصمیم بر حرکت داشته باشیم، نمیتوانند جلوى راه ما سد ایجاد کنند. امروز ملتهاى اسلامى بیدار شده‌اند؛ احساس میکنند میتوانند به برکت اسلام، در مقابل دشمنان دنیاى اسلام، در مقابل شبکه‌ى فاسد صهیونیستى که بر سیاستهاى دول غربى مسلط است، حرف خود را به کرسى بنشانند. این پیروزى‌ها خیلى ارزش دارد. «وعدکم اللّه مغانم کثیره تأخذونها فعجّل لکم هذه» – این بخشى از وعده‌ى الهى است که تحقق پیدا کرد – «و کفّ ایدى النّاس عنکم و لتکون ءایه للمؤمنین و یهدیکم صراطا مستقیما».(۲) هر پیروزى‌اى که یک ملت در مقابله‌ى با دشمنان و تبلیغات و روشها و شیوه‌هاى خباثت‌آلود آنها پیدا میکند، یک بشارت الهى است، یک آیت الهى است، یک نشانه‌ى الهى است – «و لتکون آیه» – که اگر حرکت کردید، به نتیجه خواهید رسید. امروز دنیاى اسلام با توطئه‌هاى دشمنان مواجه است. من به شما برادران و خواهران عزیز – چه ایرانى و چه غیر ایرانى – عرض بکنم: امروز مهمترین دستاویز دشمن براى مقابله‌ى با بیدارى اسلامى، ایجاد اختلاف است. مسلمان را در مقابل مسلمان قرار دادن، مسلمان را به دست مسلمان از بین بردن، اینها را به هم مشغول کردن؛ چه چیزى بهتر از این براى دشمنان استقلال اسلامى که مسلمانان را به هم مشغول کنند؟ از روز اوّلى که انقلاب اسلامى در ایران پیروز شد، سیاست ایجاد اختلاف در میان ملت ما و کشور ما دنبال شد؛ اما جمهورى اسلامى با قاطعیتِ کامل در مقابل این مسئله ایستاد. در سطح بین‌الملل اسلامى هم اختلافات مذهبى را مطرح کردند، اما جمهورى اسلامى پرچم اتحاد اسلامى را برافراشت. ما اعلام کردیم، امام بزرگوار ما بارها این را گفتند، و ملت ایران در زمان ایشان و بعد از ایشان تکرار و تأکید کردند که ما معتقد به برادرى اسلامى هستیم. ما هر شکافى بین مسلمانان را رد میکنیم؛ این درست نقطه‌ى مقابل عوامل دشمنان است که از هر پدیده‌ى کوچکى براى ایجاد اختلاف بین مسلمانان استفاده میکنند. اگر شما نگاه کنید، مى‌بینید امروز سیاست دشمنان بیدارى اسلامى در کشورهاى شمال آفریقا هم، ایجاد اختلاف است. سیاست استکبار همین است؛ اینها را به جان هم بیندازند، اینها را در مقابل هم قرار دهند. علاج این بیمارى، احساس اتحاد بین مسلمین است؛ ملتهاى مسلمان باید با هم متحد شوند. در داخل هر کشور، گروههاى مختلف، مذاهب مختلف، جناحهاى مختلف، باید دست به دست هم بدهند؛ اختلافات فکرى و عقیدتى و سیاسى و سلیقه‌اى و جناحى را بر حرکتهاى اساسىِ خودشان حاکم نکنند، تا بتوانند در مقابل دشمن بایستند؛ امروز راه، فقط این است. با انواع حیل دارند تلاش میکنند ایجاد اختلاف کنند؛ مى‌بینید شما. وقتى مسلمانها سرشان به اختلاف با یکدیگر مشغول شد، مسئله‌ى فلسطین در حاشیه قرار میگیرد؛ ایستادگى در مقابل زیاده‌خواهى آمریکا و غرب، در حاشیه قرار میگیرد؛ آنها امکان پیدا میکنند که نقشه‌هاى خودشان را عمل کنند. امروز مشاهده میشود که غربى‌ها یک حرکت تازه‌اى را در آفریقا شروع کرده‌اند براى تسلط بر ملتهاى آفریقا، براى حضور مجدد در زندگى مردم آفریقا. وقتى آتش اختلافات روشن شد، دشمن مجال پیدا میکند که همه کار انجام دهد. در همسایگى ما در پاکستان، شما ببینید به بهانه‌ى اختلافات، چه فجایعى را ایجاد میکنند. در سوریه، شما ببینید چطور مردمى را به جان مردم دیگرى مى‌اندازند. در بحرین مشاهده کنید چطور صداى ملتى را به طور کلى خاموش میکنند؛ یک ملت را از همه‌ى جوانب بایکوت میکنند. در مصر و در مناطق دیگر، شما ببینید چطور مردم را در مقابل هم قرار میدهند. اینها سیاستهائى است که ممکن است انگیزه‌هاى شخصى و اعتقادى از طرف اشخاص داشته باشد، اما نقشه‌ى کلى، نقشه‌ى دشمنان است. من کسى را متهم نمیکنم به این که عالماً و عامداً دارد نقشه‌ى دشمن را انجام میدهد، اما به طور قطع و یقین میگویم: هر حرکت اختلافى، به هر شکلى، در میان ملتهاى مسلمان، یا در درون یک کشور میان افراد آن کشور، بازى کردن در زمینى است که دشمن آن زمین را تعیین کرده است؛ کمک به دشمن است. مسئله‌ى وحدت را همه باید جدى بگیرند؛ در درجه‌ى اول، نخبگان؛ نخبگان سیاسى، نخبگان دینى، نخبگان دانشگاهى، نخبگان حوزه‌هاى علمیه؛ در همه جا. در کشور ما همه مسئله‌ى وحدت را جدى بگیرند. ایجاد اختلاف مذهبى بین گروههاى مختلف مسلمان، خطر بزرگى است. اگر دشمنان بتوانند آتش اختلافات فرقه‌اى را در یک جائى برافروزند، فرونشاندن آن جزو دشوارترین کارهاست. باید جلوى این کار را گرفت؛ این هم نمیشود، جز با ابتکار عمل و مجاهدت و اخلاص نخبگان در هر کشورى؛ علما، دانشگاهیان، سیاستمداران، کسانى که داراى نفوذ و تأثیرند؛ براى مردم تشریح کنند نقشه‌ى دشمن را، و نگاه امیدوارانه‌ى دشمن را به ایجاد اختلاف بین مردم، بین کشورهاى اسلامى، بین جناحهاى اسلامى، بین سنى و شیعه، بین گرایشهاى مختلف در مذاهب مختلف اسلامى؛ مردم را آگاه کنند. این خطر بزرگى است که دشمنان تجربه کردند. انگلیسها در این زمینه داراى تجربه‌هاى طولانى‌اند. ما در تاریخ، در شرح حال اینها میخوانیم و مى‌بینیم که چه کارهائى را کردند براى ایجاد اختلاف. اینها بلدند، دیگران هم از اینها یاد گرفتند. مشغول تلاش هستند براى ایجاد اختلاف؛ باید پرهیز کرد. نباید با احساسات سطحى و عامیانه، موجب برافروختن این آتشها شد؛ این، سرنوشت ملتها را سیاه میکند؛ ملتها را به خاک سیاه مینشاند؛ دشمنان اسلام را، دشمنان مسلمین را، دشمنان استقلال را، در کارهاى خودشان موفق میکند؛ نقشه‌ى آنها را تحقق خواهد بخشید؛ باید بیدار بود. شعار اتحاد اسلامى، یک شعار مقدس است. امروز اگر پیامبر مکرم اسلام (صلّى اللّه علیه و ءاله) در میان ما بود، به اقتضاى آیه‌ى شریفه‌ى «عزیز علیه ما عنتّم حریص علیکم بالمؤمنین رئوف رحیم»(۳) ما را به اتحاد دعوت میکرد؛ از ایجاد اختلافاتِ اینچنینى جلوگیرى میکرد. ما اگر چنانچه علاقه‌مند به نبى مکرم اسلام هستیم، باید این خواسته‌ى قطعى آن بزرگوار را تحقق ببخشیم. از خداوند متعال میخواهیم به همه‌ى ما توفیق دهد تا بتوانیم به آنچه میگوئیم، عمل کنیم. والسّلام علیکم و رحمهاللّه و برکاته ۱) آل‌عمران: ۱۱۱ ۲) فتح: ۲۰ ۳) توبه: ۱۲۸