به گزارش فارس، این گزارش به بررسی پرونده‌ای می‌پردازد که قصه پرغصه آن منجر به جدایی جمعی از جدی‌ترین حامیان محمود احمدینژاد از کابینه وی شد.
۸ نفری که هیچ کس در طرفداری آنها از احمدینژاد و التزام به هدف‌های ارزشمندانه او شک و شبهه‌ای ندارد. چهره‌هایی که به‌غیر از یک یا دو نفرشان، جملگی از عوامل اصلی طرح گفتمان عدالت‌خواهانه محمود احمدینژاد بودند و سوابق انتقادی آنها از عملکردهای خاطیانه دولت‌های سازندگی و بیشتر اصلاحات، زبانزد خاص و عام بوده و هست.
این آدم‌ها اگرچه حتی در میانشان می‌توانیم از کسانی نام ببریم، که خود آنها نیز شاید در ابتدای طرح مواضع جریان انحرافی در درون بدنه دولت، به‌نوعی از این مواضع دفاع می‌کردند و معتقد بودند کار انتقاد از این مواضع به گروه‌های مخالف دولت و گفتمان او مربوط می‌شود، اما همین تعداد نیز در آینده نتوانستند ادامه این مواضع ناحق را تحمل کنند و جملگی رفتن را بر ماندن ترجیح دادند.
و آن هشت نفر:
۱_ منوچهر متکی:
گفته می‌شود او تا قبل از انتخابات دولت نهم، در کنار چهره‌هایی همچون علی لاریجانی و احمد توکلی قرار داشته است و در مورد انتصاب او به عنوان وزیر خارجه احمدی نژاد نیز گمانه زنی‌های بسیاری وجود دارد.
اما حضور ۶ ساله او در این سمت همواره این گمانه‌زنی ها را کمرنگ می‌کرد. چه اینکه متکی فردی بود که سابقه مخالفت او با اصلاح طلبان و طرح گفتمان اصولگرایانه او در وزارت خارجه همواره زبانزد خاص و عام بود و این متکی بود که حتی رسانه‌های خارجی نیز از او به عنوان “دیپلمات حرفه‌ای ” یاد می‌کردند.
پیر وزارت خارجه ایران نیز به ناگاه و تنها با یک انتقاد کوچک که از موازی کاری در دستگاه سیاست خارجی ایران که در ماجرای انتصاب معاونان حوزه خارجی رئیس جمهور (که البته بعدها به عنوان مشاور منصوب شدند،) مطرح کرد، به ناگاه از سمت خود معزول شد.
معزول شدنی که بازتاب‌های گسترده‌ای در داخل و خارج یافت.
۲_ حسین صفار هرندی:
او را می‌توان از شاخص‌ترین چهره‌های اصولگرایی دانست که به خصوص در طول سال‌های حکومت اصلاح‌طلبان، تلاش‌های بسیاری را برای دفاع از گفتمان اصولگرایانه و نقد جریان تجدید نظر طلب اصلاحات انجام داد.
صفار هرندی که در طول آن سال‌ها سمت سردبیری روزنامه کیهان را نیز بر‌عهده داشت یکی از کسانیست که طرفداران احمدینژاد از زمان آغاز عزم وی برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴، همواره می‌توانستند مبانی گفتمان احمدینژاد را از زبان او بشنوند و هم او بود که پس از پیروزی احمدینژاد در سمت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در کنار وی قرار گرفت. او البته بعدها و در زمان آغاز فعالیت دولت دهم، از جمله کسانی بود که در ماجرای جلسه معروف هیئت دولت و اعتراض چند تن از وزرا به حضور مشایی به عنوان معاون اول در این جلسه، در زمره معترضین قرار گرفت و در واقع با اعتراض به سلسله جنبان جریان انحرافی دولت از کابینه احمدینژاد رفت.
۳_حجت‌الاسلام غلامحسین محسنی اژه‌ای:
وی از جمله چهره‌های شاخص اصولگرا و از کسانی است که که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران خدمات بسیاری را در عرصه امنیتی و اطلاعاتی انجام داد.
وی که از چهره‌های کلیدی در ایجاد گفتمان انقلابی و تحول در وزارت اطلاعات محسوب می‌شود از زمان آغاز فعالیت دولت محمود احمدینژاد به عنوان وزیر اطلاعات، همکاری خود را با دولت نهم آغاز کرد.
او نیز از شاخص‌ترین چهره‌هایی بود که در ماجرای انتصاب چهره جنجالی دولت به سمت معاون اولی رئیس جمهور در جلسه هیئت دولت به این مسئله انتقاد کرد و پس از همین انتقاد بود که حجت الاسلام محسنی اژه‌ای،مسئول اسبق گزینش وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران و قاضی دادگاه فساد مالی غلامحسین کرباسچی شهردار سابق تهران نیز دولت احمدی نژاد را ترک کرد.
۴_کامران باقری لنکرانی:
بسیاری از طرفداران محمود احمدینژاد و مردمی که به رئیس‌جمهور رأی داده‌اند، او را به عنوان نمادی از گفتمان احمدینژاد می‌دانستند. وزیر ساده زیست و جوانی که پیوسته مورد تعریف و تمجید علما و مردم بود.
این لنکرانی بود که در روز رفتنش از وزارت بهداشت، مجبور شد بخشی از کتاب‌های شخصی‌اش را که به دلیل کوچک بودن خانه‌اش، آنها را به دفتر کار منتقل کرده بود، از وزارت بهداشت به جای دیگری ببرد و او بود که آیت‌الله خاتمی در یکی از سخنرانی‌های خود به او نیز اشاره کرد و اینطور گفت: ما افتخار می‌کنیم که این دولت وزیری همچون دکتر لنکرانی دارد که محب اهل‌بیت (ع) است.
و روزهای حضور این وزیر جوان در دولت احمدی نژاد گذشت تا اینکه تاریخ به مقطع صحبت‌های چهره جنجالی دولت در مورد دوستی با اسرائیل و در ادامه انتصاب وی به سمت معاون اولی رئیس جمهور رسید. دو ماجرایی که هر دو با نهیب مقام معظم رهبری مواجه شد.
منابع خبری از کامران باقری لنکرانی نیز به‌عنوان یکی از وزرایی نام بردند که اگرچه در جلسه کذایی هیئت دولت که چهره جنجالی کابینه تحت عنوان معاون اول در آن حضور یافته بود حضور نداشته اما مواضع لنکرانی کاملاً در جهت مخالفت با وی بوده است.
و سرانجام کامران باقری لنکرانی که رئیس جمهور احمدی نژاد هم او را شخصی مؤمن عنوان کرده بود نیز از دولت رفت.
۵_سیدپرویز فتاح:
از او به‌عنوان یکی از صمیمی‌ترین دوستان احمدینژاد نام برده می‌شود.
صمیمیت بین وزیر نیرو در دولت نهم و شخص رئیس جمهور تا آن حد بوده است که حتی می‌توان از آن با عنوان رابطه‌ای عاطفی نام برد.
رابطه‌ای عاطفی که حتی به گفته فتاح گاهی به گریه‌های فتاح نیز منجر می‌شده است. تقریباً تمامی کسانی‌که از نزدیک با وقایع پیرامونی دولت احمدینژاد آشنایی دارند معترفند که تنها عامل کنار گذاشتن شخصی مثل فتاح که حتی رئیس جمهور در وصف او گفته بود: “فتاح مثل من است “، اختلافات او با جریان انحرافی دولت بوده است.
اختلافاتی که سرانجام به دوستی احمدینژاد و فتاح در دولت خاتمه داد و فتاح را به بنیاد تعاون سپاه فرستاد.
۶_کاوه اشتهاردی:
اشتهاردی فرزند شهید است و تا چند روز قبل! مدیر عامل مؤسسه ایران بود.
وی که نامش پس از انتقادات صریح و تند وی از مهدی هاشمی و محکوم شدنش به شلاق بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد، کسی است که چهره جنجالی دولت پیش از این از وی به این دلیل که حاضر به انتشار تمامی مواضع او در روزنامه دولت نیست، انتقاد کرده بود.
کاوه اشتهاردی و تیم همراهش نیز چند روز قبل و در ادامه تلاش جریان انحرافی دولت برای استیلای بیشتر بر مؤسسات دولتی، از سمت مدیریت عامل مؤسسه ایران با یک پیامک تلفنی برکنار شد و او و یارانش نیز از کنار احمدینژاد رفتند.
۷_مهرداد بذرپاش:
فرزند شهید بذرپاش که احمدینژاد دوستی دیرینه‌ای با پدرش در دوران دفاع مقدس داشت.
او جزو اصلی‌ترین یاران احمدینژاد برای حضور در ساختمان پاستور به شمار می‌رفت و مواضع او در دفاع از دولت همواره کاملا آشکار بیان می‌شد.
بذرپاش در دولت نهم و دهم مسئولیت‌های متفاوت و زیادی را عهده دار شد و البته در تمام این عهده‌داری‌ها، آنچنان که گفته‌های او نشان می‌دهد، هیچگاه از عقیده اصلی خود که دفاع از احمدی نژاد و آرمان‌های گفتمان او بود دور نشد.
وی نیز در ماجرای تعیین معاون برای حوزه‌های خارجی رئیس جمهور تاب نیاورد و لب به انتقاد از جریان انحرافی دولت گشود.
انتقادی که البته در ظاهر برای مهرداد بذرپاش گران تمام شد و او نیز در جرگه قربانیان مخالفت با جریان انحرافی دولت از آب درآمد و مجبور به خداحافظی از دولت شد.
و این مهرداد بذرپاش بود که پس از برکناری‌اش از دولت و در ادامه شایعات گسترده در مورد اینکه این استعفای عمدی بذرپاش بوده که سبب رفتن او از دولت شده است، در بخشی از نامه معروفش به رئیس جمهور ضمن تأکید بر عدم حاشیه سازی اینچنین نوشت: “اکنون که مسئولیت را از دوش بنده برداشته‌اید، خداوند را شاکر و سپاسگزارم… “
۸_ داود احمدینژاد:
او از چهره‌های فعال ستاد انتخاباتی برادرش در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ بود. وی پس از پیروزی احمدینژاد در انتخابات، به سمت ریاست سازمان بازرسی نهاد ریاست‌جمهوری محمود احمدینژاد منصوب شد. او البته حدود ۲ سال قبل و در جریان سونامی خروج مخالفان جریان انحرافی از دولت از سمت خود کنار رفت. البته گفته می‌شد که او از مخالفان مرحوم علی کردان برای حضور در ساختمان پاستور بوده است، اما انتقادات تند علیه چهره جنجالی دولت و مواضع او که بعدها و در مقاطع مختلفی منتشر شد نشان داد که او بیش از آنکه با آمدن کردان مخالف بوده باشد، با مواضع جریان انحرافی سر سازش نداشته است.
یکی از این ۸ چهره‌ای که از آنها نام بردیم، در مصاحبه اخیر خود از وجود یک “شاقول کج ” خبر داد که هم اکنون بسیاری از اقدامات در دولت با او! سنجیده می‌شود.
شاقول کجی که جملگی می‌دانند کسی نیست غیر از چهره جنجالی دولت.
بی‌تردید بی‌توجهی به عملکرد این چهره جنجالی علاوه بر جدایی افرادی از بدنه دولت تعداد افراد این پرونده را افزایش می‌دهد.