بیانات در دیدار مسئولین نظام و میهمانان کشورهاى اسلامى
تبریک عرض میکنیم میلاد مسعود حضرت نبى اکرم (صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم) و حضرت امام صادق (علیه الصّلاه و السّلام) را به همه‌ى حضار محترم، برادران و خواهران عزیز؛ بخصوص به میهمانان محترم و عزیزى که از کشورهاى دیگر در این جلسه حضور دارند و شرکت کردند. و همچنین تبریک عرض میکنیم این پدیده‌ى فرخنده‌ى تاریخى عظیم را به همه‌ى امت اسلامى و همه‌ى بشریت و بخصوص به ملت عزیز و حاضر در صحنه‌ى کشور ایران.
امسال بحمداللَّه این دو حادثه‌ى بزرگ – یعنى این میلاد مسعود که مایه‌ى خیر و مفتاح حرکت عظیم تاریخى اسلام است، و حادثه‌ى پیروزى انقلاب اسلامى که یکى از آثار و ثمرات این حرکت عظیم اسلامى در تاریخ است – تقارن پیدا کرده است. ملت ایران دو عید را امروز جشن میگیرند؛ هم عید ولادت را و هم عید تولد انقلاب اسلامى را، که تولد انقلاب اسلامى در واقع یک ولادت جدیدى بود براى اسلام؛ در آن روزى که دنیاى مادى و قدرتهاى سلطه‌گر مادى با تلاشهاى ده‌ها ساله تصور میکردند که بساط دین و معنویت را و بخصوص اسلام را از عرصه‌ى زندگى انسانها جمع کردند، در یک چنین شرائطى این صداى عظیم، این غریو بزرگ و ماندگار تاریخى در این کشور به وجود آمد، بلند شد؛ هم دشمنان را دهشت‌زده کرد، دشمنان اسلام را، دشمنان استقلال ملتها را، دشمنان بشریت را؛ هم دوستان هوشمند و انسانهاى آگاه و بابصیرت را در همه‌ى دنیا امیدوار کرد. آن روزى که انقلاب اسلامى در ایران پدید آمد، هیچ کس در این دنیاى بزرگ گمان نمیکرد که پرچم اسلام بتواند اینجور، آن هم در یک چنین منطقه‌اى، در یک چنین کشورى که به طور دربست در اختیار سلطه‌گران بود، به اهتزاز در بیاید و این حرکت اسلامى بماند، رشد پیدا کند، در مقابل دشمنى‌ها بتواند مقاومت کند؛ هیچ کس در اطراف دنیا فکر نمیکرد.
دشمنان نظام جمهورى اسلامى به خودشان وعده میدادند که در ظرف یک ماه، دو ماه، یک سال حداکثر، نظام جمهورى اسلامى را از پا خواهند انداخت و همه‌ى تلاش را براى یک چنین مقصودى به کار بردند. واقعاً روزبه‌روزِ تاریخ انقلاب ما عبرت است؛ روزبه‌روزِ این سالهاى پرتحرک و پرتلاش که انقلاب اسلامى در ایران شروع شد، میتواند به صورت یک نشانه‌اى، یک تابلوئى، در مقابل چشم ملتها قرار بگیرد و مایه‌ى عبرت باشد. آن همه توطئه، آن همه فشار به شکلهاى گوناگون و ایستادگى ملت ایران با رهبرى آن مرد عظیمى که بلاشک لمعه‌اى و لمحه‌اى از انوار طیبه‌ى نبوتها در وجود او خداى متعال قرار داده بود. امام بزرگوار ما، این مرد بزرگ، دنباله‌ى همان راه را، همان کیفیت را، همان حرکت را به کار گرفت، ملت ایران هم وفادارى نشان دادند، صدق نشان دادند، در صحنه ماندند، فشارها را تحمل کردند، عزم و اراده‌ى خودشان را فائق کردند بر توطئه‌ى دشمن. لذا این شجره‌ى طیبه ماند، ریشه دواند، رشد کرد و ان‌شاءاللَّه روزبه‌روز بر رشد و بر استحکام و قوّت و قدرت این بناى مستحکم افزوده خواهد شد. اینها همه از برکت اسلام است، همه از برکت ولادت امروز است.
ما مسلمانها براى اینکه راه هدایت را پیدا کنیم، کافى است شخصیت پیغمبر را بشناسیم. عقیده‌ى ما البته این است که همه‌ى بشریت از وجود پیغمبر باید استفاده کنند و میکنند، اما اولى به استفاده، ما امت اسلامى هستیم. این موجود عظیم، داراى خُلُق عظیم، این شخصیتى که خداى متعال او را براى بزرگترین رسالت دوران تاریخ بشر تربیت کرد که امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «انّ اللَّه عزّ و جلّ ادّب نبیّه فاحسن ادبه فلمّا اکمل له الادب قال انّک لعلى خلق عظیم ثمّ فوّض الیه امر الدّین و العباد لیسوس عباده»؛ خداى متعال این شخصیت عظیم را پرورید، تربیت کرد، رشد داد، همه‌ى لوازم یک کار عظیم تاریخى را در این وجود مطهر و مقدس فراهم کرد، بعد این بار سنگین را بر دوش او گذاشت؛ این بار سنگین رسالت تاریخى را. لذا امروز که روز هفده ربیع‌الاول است، روز ولادت نبى مکرم است، شاید بتوان گفت بزرگترین عید بشریت در طول تاریخ انسانى است که یک چنین انسان عظیمى را خداى متعال هدیه کرد به بشر، به تاریخ بشر؛ و این بزرگوار هم به لوازم این کار قیام کرد.
امروز ما مسلمانها بر روى شخصیت پیغمبر اکرم اگر تمرکز کنیم، دقت کنیم، بخواهیم درس بگیریم، براى دین و دنیاى ما کافى است. براى بازگشت عزت ما نگاه کردن به این وجود و یاد گرفتن از او و درس گرفتن از او کافى است. مظهر علم بود، مظهر امانت بود، مظهر اخلاق بود، مظهر عدالت بود. بشر به چى احتیاج دارد؟ نیازهاى بشرى همینهاست. اینها نیازهایى است که در طول تاریخ بشر تغییر پیدا نکرده است. این همه تحولات و تطورات در زندگى انسانها از اوّلى که بشر به وجود آمد تا امروز – که اوضاع و احوال زندگى را، تشکیلات زندگى را دستخوش تغییرات گوناگونى کرده است – خواسته‌هاى اصلى بشر تغییر پیدا نکرده است. از اول تا امروز بشر به دنبال امنیت و آرامش بوده است، به دنبال عدالت بوده است، به دنبال اخلاق نیک بوده است، به دنبال ارتباط مستحکم با مبدأ آفرینش بوده است. اینها خواسته‌هاى اصلى بشریت است که از فطرت انسان بر میخیزد. مظهر همه‌ى اینها پیغمبر اکرم (صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم) است. ما امت اسلامى امروز احتیاج داریم، به همه‌ى این خصوصیات احتیاج داریم. امت اسلامى امروز به پیشرفت علمى نیاز دارد، به ثقه و اطمینان به خداى متعال نیاز دارد، به روابط سالم و اخلاق حسنه در میان خودمان احتیاج داریم، باید با هم برادرانه رفتار کنیم، باید با هم با گذشت رفتار کنیم، باید نسبت به یکدیگر حلم داشته باشیم، باید با اغماض برخورد کنیم. مظهر همه‌ى این خصوصیات پیغمبر اکرم است. علم او، حلم او، اغماض او، رحمت او و تودّد او با ضعفا، عدالت او نسبت به همه‌ى آحاد جامعه، مظهر اینها پیغمبر است. درس بگیریم از پیغمبر؛ به اینها احتیاج داریم ما. امروز ما احتیاج داریم به اطمینان به خداى متعال، وثوق به خدا، اطمینان به وعده‌هاى الهى. خداى متعال به ما وعده کرده است؛ فرموده است اگر مجاهدت کنید، اگر تلاش کنید، خداى متعال شما را به مقصود میرساند و شما در سایه‌ى ایستادگى، به اهداف خود دست پیدا میکنید. در مقابل شهوات دنیائى احساس ضعف و زبونى نکنیم؛ در مقابل مال، در مقابل مقام، در مقابل وسوسه‌هاى گوناگون نفسانى احساس ضعف نکنیم؛ ایستادگى کنیم. اینهاست آن چیزى که بشریت را به اوج کمال میرساند، یک ملت را عزت میبخشد، یک جامعه را به خوشبختى و سعادت واقعى میرساند. به اینها ما احتیاج داریم؛ مظهر همه‌ى اینها پیغمبر ماست.
این زندگى نبى مکرم است، آن دوران کودکى‌اش است، آن دوران جوانى‌اش است، قبل از بعثت. امانت او به جورى است که همه‌ى قریش و همه‌ى عربى که او را میشناختند، به او لقب «امین» دادند. انصاف او نسبت به افراد و نگاه عادلانه‌ى او نسبت به افراد جورى است که وقتى میخواهند حجرالاسود را به جاى خود نصب کنند، و طوائف عرب، قبائل عرب با هم مناقشه دارند، نزاع دارند، او را به عنوان حَکم قرار میدهند؛ در حالى که یک جوانى است. این نشان‌دهنده‌ى نگاه منصفانه‌ى او به همه است که همه این را میدانستند. او را صادق میدانستند، او را امین میدانستند. این دوران جوانى‌اش است. بعد هم دوران بعثت؛ آن از خودگذشتگى، آن مجاهدت، آن ایستادگى. همه‌ى بشرِ آن روز که با او مواجه بودند و در مقابل او بودند، نقطه‌ى مقابل او حرکت میکردند و ضدیت با او میکردند. این همه فشار، این سیزده سالِ مکه، چه سالهاى سختى بود؛ پیغمبر ایستاد و ایستادن او مسلمانهاى مقاوم و مستحکمى به وجود آورد که هیچ فشارى روى آنها اثر نمیکرد. اینها درس است براى ما. بعد هم جامعه‌ى مدنى را تشکیل داد، ده سال بیشتر هم حکومت نکرد. اما پى‌ریزى یک بنائى را کرد که در طول قرنهاى متمادى، قله‌ى بشریت در علم، در تمدن، در پیشرفت معنوى، در پیشرفت اخلاقى، در ثروت، همین جامعه بود؛ جامعه‌اى که پیغمبر طراحى کرده بود و او پى‌ریزى کرده بود.
خب، مسلمانها بعد از او سستى‌هائى به‌خرج دادند، ضربه زدند؛ ما مسلمانها به دست خودمان خودمان را عقب انداختیم. حالا هم به دست خودمان باز دنبال او حرکت کنیم، پیش برویم. امروز امت اسلامى احتیاج به اتحاد دارد، احتیاج به تراحم دارد، احتیاج به تعارف دارد. امروز با این قیامهائى که در دنیاى اسلام و در جهان عرب به وجود آمده است، این بیدارى ملتها، این حضور ملتها در صحنه، این عقب‌نشینى‌هاى پى‌درپى آمریکا و دستگاه‌هاى استکبارى، این ضعف روزافزون رژیم صهیونیستى، اینها براى ما مسلمانها فرصت است؛ براى امت اسلامى فرصت است. به خودمان بیائیم، درس بگیریم و شکى نیست که ان‌شاءاللَّه با همت امت اسلامى و بزرگان، روشنفکران، نخبگان علمى، سیاسى، دینى، این حرکت ادامه پیدا خواهد کرد و دنیاى اسلام روزِ عزت خود را ان‌شاءاللَّه بار دیگر خواهد دید.
از خداوند متعال مسئلت میکنیم که این حادثه را، این روز را هرچه نزدیکتر کند و به همه‌ى ما توفیق بدهد که در این حرکت سهیم و شریک باشیم.
والسّلام علیکم و رحمهاللَّه و برکاته